Krasloten

Ik ben Eva Schuss en ik heb al drie dagen niet gekrast. Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik gisteren een Staatslot had en om kwart over acht naar de uitslag kon kijken. Dat was een goede remedie tegen de behoefte om te krassen. Vrees niet: ik kras niet in mijn onderarm. Ik kras krasloten. Ik ben verslaafd aan wedstrijden en loterijen. Ik kom er nu eindelijk voor uit. En nu hoort U te zeggen: “Welkom Eva!”

De afgelopen maand kocht ik tien Krasloten, twee Lottoloten en twee Staatsloten. Ik won in de eerste week zeven euro met mijn krasloten. Van die euro’s kocht ik nieuwe loten. Daarmee won ik niets. Eén van de Lottoloten leverde een gratis nieuw lot op: ook daarmee won ik geen prijzen. U zou kunnen zeggen dat het niet mijn maand was. Het is eigenlijk nooit mijn maand. Alhoewel deze maand mij wél een nieuwe knuffel voor Cáto opleverde via een luieractie. Het zal mij benieuwen of ik het autostoeltje, de buggy, de tas en de bon voor de schoonheidsspecialiste zal winnen. Ik houd mijn e-mail in de gaten. Ik heb geen behoefte aan nog een föhn.

Echtgenoot vindt mij eng wanneer ik zit te krassen. Hij zegt dat ik dan veel te verbeten met zo’n muntje in de weer ben. Ik ben het daar uiteraard niet mee eens.

Ik baal wel stevig. Een half jaar geleden droomde ik dat ik in november miljonair zou worden. Op 1 november kocht ik die twee krasloten, dat lottolot en dat Staatslot. Ik ben nog steeds een armoedzaaier. Onbegrijpelijk. Ik heb zo mijn best gedaan. Telkens met goede moed gekrast. Zelfs het kaartje met krascode op de honderste Linda leverde geen wincode op. En dat terwijl ik zo graag die reis naar Tanzania had gewonnen. Het is zo lang geleden dat ik iets van betekenis won. Afgezien van die knuffel en een kledingpakket voor mijn dochter won ik het afgelopen jaar helemaal niets. Een paar jaar geleden kon ik nog een week naar Vancouver en Whistler via Elle. Dat waren pas tijden. Dan neem je zo’n droom ook wel serieus, dat begrijpt U. Maar helemaal niets dus. 

Denkt U dat ik me in de maand vergist kan hebben? Wordt het dan toch de Oudejaarsloterij? Ik ben toch zeker voor het geluk geboren?