Op donderdagochtend 15 december was Suzanne Hart nietsvermoedend op weg naar haar werk aan Madison Avenue in New York. Ze wilde in de lift stappen en haar voet raakte per ongeluk verstrikt tussen de lift en de verdieping. Terwijl de liftdeuren nog openstonden, werd ze omhoog gesleurd en dood gedrukt tussen twee verdiepingen. In juni was de lift nog geïnspecteerd en was er niets mee aan de hand gebleken. Suzanne was 41 jaar oud.
Dit was vast een verschrikkelijk ongeluk dat overal had kunnen gebeuren maar het gebeurt in Amerika en dat verbaast me niets. Met verwondering en afgrijzen moeten Echtgenoot en ik keer op keer toezien hoe moeilijk het in Amerika blijkt te zijn om dingen op een goede manier te laten repareren. Eigenlijk kan ik wel zeggen: om dingen hier op een goede manier te regelen. Zo bleek één van de deuren in ons New Yorkse Upper West Side appartement niet langer open te kunnen omdat de schilders zoveel verf hadden gebruikt dat ze de deur letterlijk hadden dichtgeschilderd. Regelmatig moest het hele keukenplafond weer worden verwijderd vanwege lekkage en wij liepen meerdere keren per week met al onze boodschappen tien verdiepingen omhoog omdat de lift weer eens defect was. Hier zul je mij nooit meer over horen klagen. In New Haven lijkt het allemaal nog veel slechter gesteld te zijn. Ik zweer het U: als Amerika niet zo groot was geweest en er niet zoveel mensen hadden gewoond dan was dit land nooit een wereldmacht geworden. Het zou mij niet verbazen als zou blijken dat ook het Witte Huis kampt met lekkende kranen, doorgezakte bestekbakken en wc’s die niet goed doorspoelen. Michelle en Barack zullen net als Echtgenoot en ik wel overal diepvriesbakjes onder de gootstenen hebben staan om de lekkages op te vangen.
Even van een totaal andere orde. Wist U dat de meeste Amerikanen het internetbankieren nog niet hebben uitgevonden? Echtgenoot krijgt nog steeds betaald per cheque. Een cheque die wij dan moeten cashen bij de bank. Ik meen dit serieus. Ook de huur maken wij per cheque over. Allemaal handgeschreven. Soms krijgen wij een boze e-mail (e-mail is een paar jaar geleden tot deze contreien doorgedrongen) omdat de huur niet op tijd zou zijn betaald. Daar is nooit iets van waar. Die cheques verschijnen dan opeens wonderbaarlijk drie maanden later bij ontvanger. Ik heb U al eens verteld over het functioneren van de posterijen dus dit is niets nieuws.
Op yoga moet je goed opletten. De airconditioning/verwarmingsinstallatie is zo afgesteld dat je hem op “cold” moet zetten als je de ruimte wilt verwarmen en je moet “warm” gebruiken als je stikt van de hitte. Dat is werkelijk van een fantastische logica. Mocht U dus vernikkelen van de kou in een Connecticutse yoga-studio vergeet dan niet de verwarming op “extra cold” te zetten.
Je kunt waarschijnlijk ook niet anders verwachten van een land waar je zo vaak technische problemen ondervindt. Zo zit je hier regelmatig zonder vaste telefoonlijn of internet omdat alle kabels boven de grond hangen zodat er bij de minste of geringste wind een tak op valt die je contact met de buitenwereld weer voor een week verbreekt. Dat drijft een natie natuurlijk ook tot de rand van de waanzin.
Overigens hoef je niet te verwachten ergens met je klachten naartoe te kunnen. Maakt je toilet nog steeds het geluid van een oude zuchtende man wanneer je doortrekt? De loodgieter heeft een 98% tevredenheidsgarantie. Pech gehad als je tot die twee procent behoort. Russell doet zijn werk altijd goed, bijna iedereen is altijd tevreden en dus het ligt vast aan de wc. Daar valt nu eenmaal niets aan te doen.
Huisbazen mogen zonder jouw toestemming gewoon je huis in. Sta je onder de douche: soit! Heb je bezoek: pech gehad. Ben je acht maanden zwanger en heb je geen zin in een invasie van werklui: had je maar eerder moeten bedenken. Vind je bouwgruis in je net gedecoreerde kerstboom toch minder geslaagd dan engelenhaar: leef er maar mee.
Voor vandaag heb ik een auberginelasagne in de aanbieding die razendsnel een plek in ons vaste repertoire heeft ingenomen. Ik raak er steeds meer van overtuigd dat aubergines eigenlijk bedoeld zijn om zonder schil te eten (denk aan baba ghanoush!) of ze moeten lekker lang gemarineerd worden en met geduld gaar gegrild. Bij dit gerecht stoom je de aubergines boven een pan kokend water en lepel je het vruchtvlees eruit. Echtgenoot en ik vinden het zo zalig dat we dit gerecht, bedoeld als hoofdgerecht voor zes personen, met zijn tweeën opeten. Nu moet ik er wellicht wel bij vermelden dat ik nogal een veelvraat ben.
3 aubergines
3 tenen knoflook, gepeld, in plakjes
paar takjes verse tijm, blaadjes geplukt
1 gedroogd rood pepertje, verkruimeld
8 el olijfolie en wat extra voor het besprenkelen
2 blikken pruimtomaten van 400 gram
kleine klont boter
scheutje balsamico-azijn
bosje verse basilicum, blaadjes geplukt, steeltjes gehakt
200 gr Goudse kaas of cheddar, geraspt
3 flinke handenvol Parmezaanse kaas
6-8 lasagnevellen (verse of gedroogde die je even voorkookt)
Verwarm de oven voor op 200 graden.
Stoom de aubergines dertig minuten boven een pan kokend water (ik gebruik een wijde Creuset-pan met een stoommandje erboven), schep het vruchtvlees eruit en hak het grof. Geloof me: dit klinkt bewerkelijker dan het is! Je hebt het werkelijk zo gedaan.
Bak de aubergines, knoflook, tijm en rode peper tien minuten zachtjes in de olijfolie.
Voeg de tomaten toe, breek ze grof in stukken met een houten lepel en voeg dan de boter, balsamico, het grootste deel van de basilicumblaadjes en alle steeltjes toe. Breng aan de kook en laat tien minuten zachtjes koken tot de saus ingekookt en dik is.
Strijk een laag van de auberginesaus uit over de bodem van een grote ondiepe ovenschaal. Strooi er wat Goudse kaas en een handvol parmezaan over. Leg er een laag lasagnevellen over. Herhaal 1 of 2 keer tot de schaal vol is. Eindig met een laatste laagje Parmezaanse kaas, bestrooi met wat basilicumblaadjes en besprenkel met olijfolie.
Zet vijfentwintig tot dertig minuten in de oven tot de auberginelasagne bubbelt en goudbruin is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten