Er wordt mij de
laatste tijd regelmatig gevraagd waarom ik zo weinig blog sinds ik terug ben in
Amsterdam. Ik heb me dat zelf ook afgevraagd en het antwoord is bedroevend.
Amsterdam verwondert me gewoonweg minder. Hoewel, er is één ding waarover ik
mij voortdurend verwonder: Waarom ruiken liften toch altijd zo naar gefrituurde
loempia’s. Zijn het vooral Chinezen die in Nederland met de lift gaan? Of eten
mensen hun loempia’s bij voorkeur in de lift? Wie zal het zeggen. Wat ik mij
ook regelmatig afvraag is wat al die gezonde mensen met twee functionerende
benen zonder rolstoel of kinderwagen toch allemaal in die liften doen? Ik kwam
werkelijk nooit in een lift voordat ik een kind (en dus kinderwagen) kreeg.
Wist U trouwens
dat de grootste loempiafabriek van Europa in Katwijk staat? Ze produceren daar
dagelijks 700.000 loempia’s. Wat zal het daar naar lift ruiken.
Het is ook
vreemd om te constateren dat sommige verwonderingen mondiaal zijn geworden. Zo
waren Echtgenoot en ik er zeker van dat de populariteit van tatoeages in de
Verenigde Staten ongekend was buiten de Staten. We ontwikkelden een hele
theorie over tatoeages, misschien zelfs een cultuurgeschiedenis, waarin wij de tatoeage
zagen als een teken van memorie. Onze theorie kwam er, in het kort, op neer dat
juist Amerikanen zo’n behoefte hebben aan tatoeages omdat ze veel minder
historische wortels bezitten. En toen…
… verhuisden we
naar Berlijn en bleek iedereen daar ook helemaal ondergeïnkt te zijn. En toen
verhuisden we naar Amsterdam en ook hier loopt iedereen erbij als een stamhoofd
van een ver afgelegen exotisch steppenvolk. Herdenken, gedenken en decoreren is
dus niet typisch Amerikaans maar we doen het allemaal.
Toch ruikt de
lift in Berlijn niet naar loempia’s.
En dan ben je
terug in Amsterdam. En weet U, Albert Heijn vraagt nog stééds of ik nog een
bonuskaart heb. En, wat Nederlanders ook nog steeds doen is onbeschaamd
voordringen. Als ik iets aan Amerika kan waarderen is het haar beleefdheid en
de ordentelijke manier waarop zij rijen vormt. In de Verenigde Staten weet je
tenminste zeker dat je nooit langer wacht dan eerlijk is.
Zouden de
voordringers ook de loempiaeters van de liften zijn?
