donderdag 20 september 2012

Loempia’s en liften


Er wordt mij de laatste tijd regelmatig gevraagd waarom ik zo weinig blog sinds ik terug ben in Amsterdam. Ik heb me dat zelf ook afgevraagd en het antwoord is bedroevend. Amsterdam verwondert me gewoonweg minder. Hoewel, er is één ding waarover ik mij voortdurend verwonder: Waarom ruiken liften toch altijd zo naar gefrituurde loempia’s. Zijn het vooral Chinezen die in Nederland met de lift gaan? Of eten mensen hun loempia’s bij voorkeur in de lift? Wie zal het zeggen. Wat ik mij ook regelmatig afvraag is wat al die gezonde mensen met twee functionerende benen zonder rolstoel of kinderwagen toch allemaal in die liften doen? Ik kwam werkelijk nooit in een lift voordat ik een kind (en dus kinderwagen) kreeg.

Wist U trouwens dat de grootste loempiafabriek van Europa in Katwijk staat? Ze produceren daar dagelijks 700.000 loempia’s. Wat zal het daar naar lift ruiken.

Het is ook vreemd om te constateren dat sommige verwonderingen mondiaal zijn geworden. Zo waren Echtgenoot en ik er zeker van dat de populariteit van tatoeages in de Verenigde Staten ongekend was buiten de Staten. We ontwikkelden een hele theorie over tatoeages, misschien zelfs een cultuurgeschiedenis, waarin wij de tatoeage zagen als een teken van memorie. Onze theorie kwam er, in het kort, op neer dat juist Amerikanen zo’n behoefte hebben aan tatoeages omdat ze veel minder historische wortels bezitten. En toen…

… verhuisden we naar Berlijn en bleek iedereen daar ook helemaal ondergeïnkt te zijn. En toen verhuisden we naar Amsterdam en ook hier loopt iedereen erbij als een stamhoofd van een ver afgelegen exotisch steppenvolk. Herdenken, gedenken en decoreren is dus niet typisch Amerikaans maar we doen het allemaal.

Toch ruikt de lift in Berlijn niet naar loempia’s.

En dan ben je terug in Amsterdam. En weet U, Albert Heijn vraagt nog stééds of ik nog een bonuskaart heb. En, wat Nederlanders ook nog steeds doen is onbeschaamd voordringen. Als ik iets aan Amerika kan waarderen is het haar beleefdheid en de ordentelijke manier waarop zij rijen vormt. In de Verenigde Staten weet je tenminste zeker dat je nooit langer wacht dan eerlijk is. 

Zouden de voordringers ook de loempiaeters van de liften zijn? 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten