zaterdag 22 december 2012

Het Kerstdiner


“Een derde van de Nederlanders kiest op Eerste Kerstdag voor simpel en gezellig: ze gaan gourmetten.” Aldus Sigrid, verantwoordelijk voor het kerstassortiment van Albert Heijn. Met andere woorden, en dit stemt mij bijzonder treurig, een derde van de Nederlanders eet met Kerst een gebakken ei of stukjes paprika en wacht ondertussen tot het tartaartje in het andere pannetje klaar voor consumptie is. Sigrid: “Aan gourmetproducten besteden we veel aandacht. Met een vegetarisch gourmetassortiment met vegaburgertjes of met een kinderassortiment met vlees gevormd als kerstbomen”. Vlees gevormd als kerstbomen! Is dit niet één van de engste dingen die U ooit heeft gehoord? Dit is nog enger dan toen ik vorige week hoorde dat Diederik Samsom was uitgeroepen tot politicus van het jaar. En dan vegaburgertjes. Niet binnen te houden, die dingen. Tenzij U een liefhebber bent van een gepatenteerde mix van tarwe- en soja eiwitten, natuurlijk. Zo wordt het wel heel lastig om er een zalig Kerstfeest van te maken.

Mocht u onverwacht toch smullen van al die “heerlijkheden” dan doet Libelle wat tips van de hand om toch slank te blijven. Tip drie luidt: kleinere porties. Libelle: “Uit een Australisch onderzoek is gebleken dat de eerste hap van jouw feestmaal 90 procent van de smaak bevat”. Als U dit nog kunt volgen dan mag U me mailen of een bericht onder mijn blog achterlaten. “Neem dus van alles een kleinere portie om optimaal te genieten en toch gezond de kerstdagen door te komen”. Als negentig procent van de smaak in het eerste hapje zit dan lijkt mij dat je de rest van het eten wel weg kunt gooien. Tien procent van de smaak verdeeld over 98 procent van het eten wordt namelijk volgens mij nogal flauw. Het eerste hapje van zo’n vleesboom is dus blijkbaar nog lekker en daarna eet U gehaktsparren zonder smaak. “Vind je het moeilijk om de portiegrote (sic!) te bepalen en het daarbij te houden? Lees de beste tips om je portie te verkleinen”. Libelle komt met zulke goede tips dat ik U zeker zou aanraden verder te lezen. Bijvoorbeeld: “Als je gezond de kerstdagen door wilt komen, moet je iets verder kijken dan je neus lang is. Standaard dingen als boter kun je gemakkelijk vervangen voor gezondere varianten als olijfolie”. U kunt beter een liter olijfolie over Uw brood gieten dan er een klontje roomboter op smeren. Ja, lezer, verder kijken dan Uw neus lang is, dus! Deze kerst. 

Een heel gelukkig Kerstfeest! 

dinsdag 11 december 2012

Krasloten




Ik ben Eva Schuss en ik heb al drie dagen niet gekrast. Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik gisteren een Staatslot had en om kwart over acht naar de uitslag kon kijken. Dat was een goede remedie tegen de behoefte om te krassen. Vrees niet: ik kras niet in mijn onderarm. Ik kras krasloten. Ik ben verslaafd aan wedstrijden en loterijen. Ik kom er nu eindelijk voor uit. En nu hoort U te zeggen: “Welkom Eva!”

De afgelopen maand kocht ik tien Krasloten, twee Lottoloten en twee Staatsloten. Ik won in de eerste week zeven euro met mijn krasloten. Van die euro’s kocht ik nieuwe loten. Daarmee won ik niets. Eén van de Lottoloten leverde een gratis nieuw lot op: ook daarmee won ik geen prijzen. U zou kunnen zeggen dat het niet mijn maand was. Het is eigenlijk nooit mijn maand. Alhoewel deze maand mij wél een nieuwe knuffel voor Cáto opleverde via een luieractie. Het zal mij benieuwen of ik het autostoeltje, de buggy, de tas en de bon voor de schoonheidsspecialiste zal winnen. Ik houd mijn e-mail in de gaten. Ik heb geen behoefte aan nog een föhn.

Echtgenoot vindt mij eng wanneer ik zit te krassen. Hij zegt dat ik dan veel te verbeten met zo’n muntje in de weer ben. Ik ben het daar uiteraard niet mee eens.
Ik baal wel stevig. Een half jaar geleden droomde ik dat ik in november miljonair zou worden. Op 1 november kocht ik die twee krasloten, dat lottolot en dat Staatslot. Ik ben nog steeds een armoedzaaier. Onbegrijpelijk. Ik heb zo mijn best gedaan. Telkens met goede moed gekrast. Zelfs het kaartje met krascode op de honderste Linda leverde geen wincode op. En dat terwijl ik zo graag die reis naar Tanzania had gewonnen. Het is zo lang geleden dat ik iets van betekenis won. Afgezien van die knuffel en een kledingpakket voor mijn dochter won ik het afgelopen jaar helemaal niets. Een paar jaar geleden kon ik nog een week naar Vancouver en Whistler via Elle. Dat waren pas tijden. Dan neem je zo’n droom ook wel serieus, dat begrijpt U. Maar helemaal niets dus. 

Denkt U dat ik me in de maand vergist kan hebben? Wordt het dan toch de Oudejaarsloterij? Ik ben toch zeker voor het geluk geboren?