donderdag 6 oktober 2011

Hondenbewustzijnsdag

We zaten in het verkeerde dorpje, afgelopen zondag. Echtgenoot en ik waren in Essex op zoek naar antieke meubelen maar hadden natuurlijk in Branford moeten zijn voor de jaarlijkse hondendag, of beter Hondenbewustzijnsdag (Dog Awareness Day). Helaas kom je daar dan pas achter wanneer je net in de zon op een terras bent gaan zitten voor een verfrissing en de “What to do in Connecticut this Fall” openslaat. In Branford was op dat moment een hondenparade aan de gang. Volgens het huis-aan-huiskrantje was de dag vorig jaar een daverend succes geweest. Met name de wedstrijd om wie de lelijkste hond heeft had veel toeschouwers getrokken. Een terugkerend succesnummer is het zegenen van de dieren door de dominee van de Branford Clergy Association. Het afgelopen jaar was daar een paard op afgekomen maar, werd ons verzekerd in het krantje, als je dier niet zelf kan komen, dan volstaat het ook om je baasje met je foto te laten langskomen. De dominee kon zich namelijk best voorstellen dat cavia’s, goudvissen en slangen een andere besteding van hun zondag voor ogen hadden. Ik vind het bijzonder vrijgevochten dat dominees tegenwoordig ook bereid zijn om slangen te zegenen. Er was ongetwijfeld een tijd in de geschiedenis dat dominees daar veel minder toe genegen waren. Kreeg Eva lang geleden geen erg slechte raad van een slang? Sterker nog, een paar honderd jaar eerder werden ratten, katten, bijen en andere dieren niet zelden geëxcommuniceerd of ter dood veroordeeld bij onbetamelijk gedrag. In 1510 werd een groep ratten berecht door de rechtbank in Autun voor het opeten en vernietigen van de graanoogst. Tenminste, dat was de bedoeling. De ratten reageerden nooit op de oproepen van de rechtbank. Hun advocaat Chassenee bepleitte dat dit geen kwade wil van de ratten was maar dat het Openbaar Ministerie er eerst maar eens voor moest zorgen dat de stad kattenvrij zou worden gemaakt zodat gedaagden veilige toegang tot de rechtbank zouden hebben. De zaak werd geseponeerd. In Falaise werd in 1386 een zeug op het stadsplein gevierendeeld. Ze had een klein kind gedood en gedeeltelijk opgegeten. Dat moet je ook niet doen. Haar zes biggen werd clementie verleend op grond van hun jeugdige leeftijd en hun moeders slechte voorbeeld. Jattende vossen werden regelmatig voor het gerecht gedaagd. Slangen hebben van oorsprong geen al te beste reputatie in het Christendom. In Branford houdt men echter van ieder dier.

Sommige dieren zijn op hun beurt niet geneigd om zich door een dominee te laten inzegenen. Zo is poes Elisabeth overtuigd atheïst (anders hadden we haar nooit uit het asiel gehaald) maar ik ken ook zat hindoeïstische dieren (koeien), boeddhistische (de meeste vissen en vogels behalve haringen, sprotjes en duiven) en anderzijds godsdienstig georiënteerde dieren (chihuahua’s voelen zich vaak aangetrokken tot Kabbalah, neushoorns tot Scientology).

En er zijn ook nog wel andere redenen te verzinnen waarom uw poedel, pekinees, Duitse herder of Belgische dwerghond anderzijds verhinderd zijn op de zondag.  Zondag is bijvoorbeeld de aangewezen dag voor Barking Buddha Doga, ook wel Yoga Doga, kortom, yoga met je hond. “Relaxing the world one dog at a time.” Vind maar eens een hond die tijd heeft voor een dominee wanneer hij allang in neerwaartse hond op zijn yogamat staat. Door het hart open te stellen in relatie tot uw hond, vinden u en uw hond een diepere plaats van verbinding van alle dingen des levens. Die diepere verbinding wordt door honden altijd gezocht omdat ze roedeldieren zijn. Het vinden van eenheid staat bij hen op de eerste plaats. Maar dat wist u al. 

Met name voor bulldogs lijkt me Pranayama ademhaling erg belangrijk. Deze diertjes komen vaak lucht tekort. Ik zie Elisabeth regelmatig in katpose maar zij weigert stelselmatig elke andere yoga houding (bij de neerwaartse hond kijkt ze meewarig op mij neer). Op de Savasana pose na dan. Dit is de laatste pose in yoga waarbij je langgestrekt op je rug op de grond ligt.


Niet elke hond is zo spiritueel aangelegd. U zult er dus ook genoeg vinden die hun poot optillen bij de gedachte aan yoga alleen. Zij gaan liever naar de sportschool voor wat cardiovasculaire training. Een beetje op de loopband en daarna door naar de kapper voor een knipbeurt. Een poedel in de Upper West Side in New York raadde me ooit Biscuits and Baths aan omdat ze vond dat ik er wat vreemd bijliep.

Gelukkig voor Echtgenoot en mij krijgen we komende zondag een herkansing. In Essex wordt dan de “Dogs on the Dock” gehouden. Om twee uur ‘s middags begint de hondenparade waarin vorig jaar 50 honden meeliepen. Daarna zijn er verschillende wedstrijden waaronder het beste kostuum, het beste nautische kostuum (de parade vindt niet voor niets op de kade plaats) en de beste baas/hond look-alike. Lezer, u weet waar u ons komende zondag kunt vinden.

Voor vandaag nog eenmaal een recept met pompoen. Er werd mij deze week specifiek om een recept voor pompoensoep gevraagd. Deze is heel eenvoudig en maak ik regelmatig. 

Voor zes personen

1 pompoen
1 moesappel
25 gr boter
1 ui, gesnipperd
2 tl kerriepoeder
9 dl groentebouillon
1 tl gehakte verse salie
1,5 dl troebele appelsap

Verwijder de schil en zaad van de pompoen en hak de pompoen in stukken. Schil de appel, verwijder het klokhuis en snijd ook deze in stukken.
Verhit de boter in een grote pan, voeg de gesnipperde ui toe en bak hem in 5 minuten zacht. Roer het kerriepoeder erdoor. Geef dit nog twee minuten. Voeg dan de bouillon, pompoen, appel en salie toe. Breng aan de kook, draai vervolgens het vuur laag, dek de pan af en laat alles 20 minuten pruttelen totdat de pompoen en de appel zacht zijn.
Pureer de soep met een staafmixer. Voeg vervolgens de appelsap en zout en peper toe. Warm opnieuw langzaam op zonder de soep te laten koken. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten