Ze werd geboren uit een verkrachting. Haar moeder was toen dertien jaar oud. Haar moeder liet haar in de steek en ze werd geadopteerd door ouders die haar lichamelijk en geestelijk mishandelden. Ze ging aan de cocaïne, kwam in aanraking met justitie en toen ze zelf 13 was, werd ook zij verkracht om vervolgens te bevallen van een doodgeboren kind. Kunt U raden over wie ik het nu heb? Ze is heden ten dage één van de meest succesvolle en rijkste vrouwen ter wereld. Juist, Oprah Winfrey. Tegen alle verwachtingen in, vechtend tegen overgewicht en racisme, werd zij de stinkend rijke beroemdheid die ze nu is. Dit verhaal moet U motiveren en inspireren om meer uit Uw eigen leven te halen. Als zij het kan, kan U het ook. Gebruikt U wel Uw volledige potentieel in dit leven? Kom van die bank af en begin met de eerste dag van Uw nieuwe leven!
Mocht U in de gelukkige positie verkeren een oorlogsveteraan zonder benen, een bijstandsmoeder, een allochtoon met een verstandelijke beperking of een meer dan driehonderd kilo wegende persoon te zijn, dan zullen Amerikanen U spoedig in hun hart sluiten. Het enige dat U hoeft te doen is de boel omgooien. Een flinke dosis doorzettingsvermogen en bijbehorende tranen doen de rest.
Ik denk dat U inmiddels wel kunt raden waar ik afgelopen zondag was. De marathon van New York. De marathon, een hardloopevenement dat in de loop der jaren van een sportieve prestatie is verworden tot een bedevaartsoord voor een ieder die zichzelf iets te bewijzen heeft. Uiteraard waren Echtgenoot en ik al vroeg uit de veren. Echtgenoot wilde zien of Geoffrey Mutai opnieuw zou laten zien hoe oppermachtig hij op dit moment is. En reken maar dat hij het liet zien. In twee uur, vijf minuten en zes seconden (twee minuten en zesendertig seconden sneller dan het oude parcoursrecord) rende hij de finish over. Wij stonden op één uur en zevenenvijftig minuten en zagen hem gracieus als een hinde over de laatste helling in Central Park rennen. Wat een prachtig gezicht. En wat een fantastische sporthelden volgden. Onze eigen Rens Dekkers finishte als twintigste. Echtgenoot herkende hem en juichte hem enthousiast toe. Ik volgde zijn voorbeeld. Rens verloor zeker drie seconden omdat hij van verbazing bijna vergat te rennen. Als late inschrijver in het eliteveld droeg hij geen naam onder zijn nummer. En in dat verre New York zal hij waarschijnlijk niet hebben verwacht in het Nederlands aangemoedigd te worden. Bovendien, de grote sterren, daar is niemand in geïnteresseerd. De serieuze amateurs die er fulltime banen op nahouden, negen keer of vaker in de week trainen, tot ze een bloedsmaak in hun strot hebben en hun benen bij elke stap pijn doen, die worden niet interessant geworden. De mensen die hard hebben getraind om de marathon binnen een redelijke, sportief te bewonderen tijd te rennen worden maar mondjesmaat toegejuicht.
Mensen, en met name Amerikanen, houden van de stumpers die zich na zevenenhalf uur over de finish slepen. Ik ben er zondagavond getuige van geweest. Het was inmiddels donker, de meeste renners hadden uitgelopen, waren gedoucht, hadden geslapen en gegeten. De snelle Kenianen zaten alweer in Kenia. Waren wellicht alweer aan het trainen voor de Olympische marathon in Londen. Onze Rens zat bij moeders thuis achter een bord dampende andijviestamppot. Daar kwamen ze, onze overwinnaars. Murphy met zijn moeilijke knieën, Jessica, tranen met tuiten huilend en Connor, badend in het zweet, hijgend om zuurstof, struikelend over de finish na een wandeling die niet veel langer was dan die U en ik op een herfstdag door het bos afleggen (of misschien loopt U het Pieterpad wel). De toeschouwers aan de kant joelden hun kelen schor. De spandoeken met teksten als “Run, Connor, Run” en “Getting up early to make this sign wasn’t easy either” kwamen nu tevoorschijn. De claxons, fluitjes en vuvuzela’s werden druk bespeeld. De stumpers zijn de echte helden van Amerika.
Voor deze week een après-marathonsoepje: kaas-mosterdsoep met tortellini. Een tikkeltje ordinair maar wel erg smakelijk.
1 rode paprika
25 gr boter
25 gr bloem
150 gr sperziebonen
1 groentebouillonblokje
half zakje tortellini met kaasvulling
2,5 deciliter melk
150 gr geraspte oude kaas
2 el grove mosterd
zout en peper
Smelt in een soeppan de boter en roer de bloem erdoor. Voeg in gedeelten 6 deciliter water toe en roer af en toe.
Breng het water aan de kook.
Maak intussen de sperziebonen schoon en snijd de paprika in reepjes.
Voeg paprika, sperziebonen, bouillontablet en pasta toe.
Laat alles met de deksel op de pan 12 minuten koken.
Voeg de melk, geraspte kaas en mosterd toe.
Verwarm de soep al roerend tot de kaas is gesmolten. De soep mag nu niet meer koken.
Breng op smaak met zout en peper
Geen opmerkingen:
Een reactie posten