Al twee keer schreef ik over mijn internetvriendinnen op het zwangerschapsforum. Lief en leed werd negen maanden lang gedeeld. Niets bleef ons bespaard: aambeien, zwangerschapsstriemen, constipatie en bekkeninstabiliteit. De meesten van hen leden al aan al die klachten voordat de zwangerschapstest twee streepjes aangaf. Ik heb van ze genoten en afscheid van ze moeten nemen. De dames zijn niet langer zwanger maar moeder en dat is vissen uit een hele andere vijver. Van het zwangerschapsforum zijn sommigen van hen verhuisd naar het babyforum. Ik moet U teleurstellen: het babyforum is lang zo gezellig en vermakelijk niet. Waren de dames op het zwangerschapsforum absoluut niet gediend van zwangeren die zich “buiten hun week bevonden” (“ga terug naar je eigen week!”) Op het babyforum wemelt het van de buitenwekigen. Je kunt namelijk nog zo hard zijn uitgerekend om op een bepaalde datum te bevallen, de baby dient zich aan wanneer de baby er klaar voor is. En tegen een baby kun je niet zeggen dat hij moet oprotten omdat hij in de verkeerde week zit. Nu ja, je kunt het wel zeggen maar het haalt waarschijnlijk weinig uit. Een baby laat zich moeilijk terug het geboortekanaal in proppen. Tenminste niet zonder ernstige complicaties.
En dus wordt het babyforum (maand 0, maand 1, maand 2) bevolkt door luiden die ik niet ken van mijn week. En dat is niet gezellig. Waar zijn mio, missjoy, ProudtobeMommy, sneakermommy, animallove, potloodje gebleven? Ik moet me helaas behelpen met Roma2012, motherofsummer en twin1983. En dacht U dat zwangerschap zwaar was dan komt U van een koude kermis thuis; die snertbaby’s zijn pas echt lastig. Wat kunnen ze krijsen, poepen en piesen. Wat blijven hun boertjes lang in de keel steken en wat leveren ze een wasgoed op. Aan die mannen heb je bovendien ook niets want: “ze slapen overal doorheen”, “doen de luier nooit goed om” en “slapen al vanaf de eerste week op de bank” omdat “hij zich stoort aan de babygeluidjes”. En het ergste is: “ze snappen het gewoon niet!” Gelukkig is het babyforum een goede uitlaatklep. De meesten van mijn nieuwe vriendinnen zijn inmiddels alweer gestopt met de borstvoeding. De kleine sliep niet lekker door en daar wordt niemand gelukkig van. Allemaal kraaien ze elkaar na dat het toch vooral belangrijk is dat de mamma gelukkig is. Wanneer mamma niet gelukkig is, dan lijden Liam, Quincy en Savannah daaronder. En dat moeten we niet hebben. Jammer genoeg leidt de flesvoeding niet zelden tot constipatie en consternatie onder de moeders. Hun grut kan niet poepen en dus gaat er venkelthee, olijfolie en water door de flesvoeding. Ook een handige tip is om de thermometer in het kontgat van de baby te stoppen. Vaak levert dat een goede poepreflex op. Wanneer ze poepen is het dus niet goed maar wanneer ze niet poepen is het helemaal verschrikkelijk.
Af en toe lijkt het erop alsof de dames strijden om wie de lastigste baby heeft en dus de meeste reden tot klagen. Vooralsnog lijkt roma2012 met gemak te winnen. Haar baby moest worden geopereerd aan zijn darmpjes. Zo, daar hadden de andere dames niet van terug.
Terugkerende thema’s en terugkerende recepten. Wanneer ik een snel gebakje nodig heb dan val ik terug op de overbekende cake. Doodeenvoudig om te maken en altijd lekker. In dit geval maak ik eenpersoonsgebakjes met mijn siliconen muffinvormpjes. De hoeveelheid beslag is echter ook genoeg voor twee platte taartvormen van 20 cm doorsnede (tussen de twee taartvormen kunt U slagroom en verse aardbeien stoppen). Het ligt aan de grootte van de muffinvormpjes hoeveel gebakjes U eruit kunt halen.
225 gr ongezouten boter, zacht geroerd
225 gr zelfrijzend bakmeel
225 gr fijne tafelsuiker
4 grote biologische eieren
de geraspte schil van 1 citroen
1 tl vanille-extract (optioneel)
Voor de eenpersoonsgebakjes:
Verwarm de oven voor op 190 graden Celsius (375 F). Klop voor het beslag de boter en de suiker met een elektrische mixer tot het mengsel licht en luchtig is. Klop de eieren er één voor één door en wacht met het toevoegen van het volgende ei steeds tot het ei volledig opgenomen is. Spatel vervolgens de bloem, geraspte schil van de citroen en het vanille-extract erdoor.
Vul de vormpjes voor de helft met beslag. Ik gebruik siliconenvormen die ik niet hoef in te vetten. U kunt ook papieren bakjes gebruiken. Vul ze voor de helft met beslag.
Bak ze ongeveer vijftien minuten. U kunt controleren of het beslag gaar is door er een cocktailprikker middenin in te steken. Als de prikker er droog uitkomt dan is het gebak gaar. Zo niet, dan moeten ze nog een paar minuten langer. Waak er wel voor ze niet te lang in de oven te houden. De cakejes worden snel te droog.
Mocht U geïnspireerd zijn geraakt door mijn babycakejes:
Het glazuur maakt U met 100 gr gezeefde poedersuiker en een eetlepel water. Roer hier een papje van. U kunt dit glazuur zo gebruiken maar ik heb er roze kleurstof aan toegevoegd. Versier naar hartenlust met eetbare parels, muisjes, M&M’s of bosbessen. Laat de cakejes wel eerst afkoelen voordat U ze met glazuur gaat versieren. Het glazuur smelt er anders zo weer vanaf. Dit is mij al eens gebeurd: taartjes bakken met een baby in een draagzak brengt soms wat haast met zich mee...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten