Angie’s rechterbeen

Heeft U al gehoord van het rechterbeen van Angelina Jolie? Dat been besloot dat het tijd werd om uit de anonimiteit te treden. Je moet wat, als rechterbeen zijnde. Het linkerbeen wilde niet meedoen. Waarom is niet helemaal duidelijk. Het zou kunnen dat het linkerbeen niet geschoren was of dat het linkerbeen teveel honger had. Of was het met het verkeerde been uit bed gestapt? In ieder geval was het Angelina’s rechterbeen dat tijdens de Oscaruitreiking besloot om vanachter de Versace-jurk tevoorschijn te kruipen en te laten zien wat het waard was. Het is nogal een groot besluit voor zo’n spillebeen. Het been lijkt weinig last te hebben van zijn vreemde uiterlijk. Het heeft inmiddels een Twitter account (@AngiesRightLeg) met 15.500 volgers. Het been schreef: "I'm over here!" "I'm a leg, get a load of me!" en "You have to admit, I'm one hell of a leg." Het lijkt onterecht veel aandacht voor zo’n eigenaardig ogend been. Helemaal omdat Angie in het bezit is van twee van die vreemde vliegenpoten, begiftigd is met twee uitzonderlijk lange akelig magere armpjes en ze een mond heeft die het bekkie van Pipo de Clown doet verbleken.

Het lijkt me knap lastig om zo’n showbeen te hebben voor iemand die niet graag in de schijnwerpers staat. Een aantal keer probeerde Angelina haar been – zoals het hoort – weer achter haar zwarte jurk weg te stoppen, maar het been bleef aandringen. Op de rode loper dwong het rechterbeen de linkerarm zelfs om de jurk iets opzij te schuiven. Het was een potsierlijk gezicht: het been leek wel een beetje op het been van een kikker. Angie’s man, U kent hem wel, Brad Pitt – was hij niet in tegenstelling tot Angie wél genomineerd voor een Oscar voor zijn briljante vertolking van een footballcoach in Moneyball? – wist zich er geen raad mee en nam vrij snel de benen. En zo gebeurde het dat Angelina voornamelijk in haar eentje op de rode loper poseerde voor alle fotografen. Brad stond op een afstandje op beide benen op haar te wachten. Al met al leverde het een hele genante situatie op. Met name toen Angie de prijs moest uitreiken voor “best adapted screenplay”. Heel ongemakkelijk staat ze daar op het podium – knap gecoiffeerd en mooi opgemaakt – maar het been laat haar niet met rust. Telkens weer piept het onder de jurk vandaan. Ze kreeg er op een bepaald moment zo’n last van haar rug door dat ze haar andere heup met haar hand moest ondersteunen. Zeer onterecht werd hierdoor de indruk gewekt dat de hele pose een act was. Het lijkt alsof het showen van het been intentioneel was maar U weet nu beter.

Blijkbaar – ik heb dit gemist – voelde de linkertepel van Jennifer Lopez zich buitengesloten. Al snel was er reden om ook voor dit lichaamsdeel een Twitter account te openen. De tepel wist met veel vernuft uit de Zuhair Murad jurk te ontsnappen en wat frisse lucht te happen. De tepel werd door zijn eigenaresse echter weer snel in de laaggesneden witte jurk teruggestopt. Angelina’s been bleek volhardender.

De afgelopen week bakte ik een piña colada cake omdat ik een bijna onaangebroken blik kokoscrème in de koelkast had staan dat ik niet wilde weggooien. Kokoscrème is iets totaal anders dan kokosmelk. Het is dikke en gezoete vloeistof; in tegenstelling tot de ongezoete kokosmelk. U kunt dat laatste wel gebruiken maar gebruik dan iets meer suiker in het beslag. Ik gebruikte 100 gram ananas uit blik. Al met al was het dus een cake uit de voorraadkast. Een tikkeltje ordinair: heel geschikt voor het rechterbeen en de linkertepel.

250 gr bloem
1 tl baking powder
¾ tl baking soda
½ tl zout
115 gr boter, op kamertemperatuur
55 gr bruine suiker
2 grote eieren, op kamertemperatuur
237 ml kokoscrème

100 gram verse ananas of ananas uit blik (neem wel de ananas met ananassap en niet die vieze op siroop). Bewaar het ananassap om later over de warme cake te borstelen.

Verwarm de oven voor op 175 graden Celsius (350 F). Vet een bakvorm in met boter. Ik gebruikte een taartvorm met een omtrek van 24 cm (9 ½ inches). Bekleed de bodem met bakpapier en vet de bodem vervolgens in.

Meng de bloem, de baking powder, de baking soda en het zout in een schaal.

Pak een grotere kom en meng de boter en de bruine suiker met een elektrische mixer tot een luchtig mengsel. Voeg één voor één de eieren toe en vervolgens de kokoscrème en mix door elkaar. Ik vond het beslag er vreemd uitzien maar dit komt allemaal goed!

Meng vervolgens de droge ingrediënten door het beslag. Beetje bij beetje totdat alle bloem door het beslag is opgenomen.

Roer er vervolgens met een plastic spatel de ananas doorheen.

Lepel het beslag nu in de taartvorm. Bak de cake in 35 tot 40 minuten goudbruin. Borstel er, als de cake nog warm is, wat van het ananassap overheen.